 |
| ภาพ: ดาบมังกรหยก 2019 |
เรื่องราวเริ่มขึ้นในช่วงที่เหล่าชาวยุทธ์ออกตามหา "ดาบฆ่ามังกร" เอี้ยเซียวได้ปะทะกับสำนักง้อไบ๊และจับตัวศิษย์คนโปรดของมิกจ้อซือไท่นามว่า "กีเฮียวพู้" (จี้เสียวฝู) เอาไว้ แต่การได้ใช้ชีวิตร่วมกันทำให้เอี้ยเซียวหลงรักสตรีผู้มีจิตใจอ่อนโยนนางนี้อย่างหมดหัวใจ ทางด้านกีเฮียวพู้ก็สัมผัสได้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเอี้ยเซียวว่าไม่ใช่จอมมารอย่างที่ร่ำลือและนางก็มีใจให้เขาเช่นกัน แต่กีเฮียวพู้มีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้วคือ "ฮึงหลีเต็ง" (อินลี่ถิง) ศิษย์คนที่ 6 แห่งสำนักบู๊ตึ๊งและนางก็ไม่คิดที่จะทรยศมิกจ้อซือไท่ที่ให้ความเอ็นดูเหมือนนางลูก
ความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาระหว่างเอี้ยเซียวกับกีเฮียวพู้เกิดขึ้นและลงเอยด้วยการจากลา แม้เอี้ยเซียวจะคุกเข่าขอร้องแต่ก็มิอาจเปลี่ยนใจกีเฮียวพู้ได้ ก่อนจากกันเอี้ยเซียวได้ให้สัญญาตามที่กีเฮียวพู้ต้องการว่าจะไม่สืบข่าวหรือตามหานาง แต่เขาจะรักมั่นและรอคอยนางอยู่เสมอเผื่อมีวันใดนางเกิดเปลี่ยนใจ
เวลาผ่านไปหลายปี เอี้ยเซียวยังคงรอคอยการมาของกีเฮียวพู้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แล้ววันหนึ่งเอี้ยเซียวก็ได้พบกับเด็กหนุ่มนาม "เตียบ่อกี้" (จางอู๋จี้) และสาวน้อยนาม "เอี้ยปุ๊กหุ่ย" (หยางปู้หุ่ย) ที่เดินทางมาหาเขา เอี้ยเซียรู้ว่าเด็กสาวคนนั้นคือลูกสาวของเขากับกีเฮียวพู้และรู้ถึงสาเหตุการจากไปของนางผู้เป็นที่รัก ขณะเดียวกันเขาก็ได้รับรู้ความรู้สึกของกีเฮียวพู้จากชื่อของลูกสาวที่หมายถึง "ไม่เสียใจ" ซึ่งเป็นความรู้สึกที่แท้จริงของกีเฮียวพู้ว่านางไม่เคยเสียใจเลยที่รักเอี้ยเซียว
 |
| ภาพ: ดาบมังกรหยก 2019 |
เอี้ยเซียวเฝ้าทะลุถนอมลูกสาวจนเติบโตเป็นสาวสวยและมีจิตใจอ่อนโยนเหมือนแม่ บทบาทความเป็นพ่อของเขามาถึงจุดที่ท้าทายที่สุดในชีวิตเมื่อรู้ว่าลูกสาวสุดรักสุดหวงและฮึงหลีเต็งซึ่งเป็นอดีตคู่หมั้นของกีเฮียวพู้ต่างมีใจให้กัน แม้จะไม่ปลื้มเท่าไหร่แต่เพื่อเห็นแก่ความสุขชั่วชีวิตของลูกสาวเขาจึงยอมตัดใจยกลูกสาวสุดที่รักให้โดยเขาได้กล่าวกับฮึงหลีเต็งเอาไว้ว่า...
"ลูกสาวข้ายังไร้เดียงสานัก ทำอะไรตามใจตัวเอง วันหน้าหากล่วงเกินไป ส่งนางกลับมาให้ข้าดูแล เจ้าอย่าได้คิดลงมือทำร้ายนาง จงจำไว้ให้ดี"
เอี้ยเซียวแม้จะมีฝีมือสูงส่งและมีตำแหน่งใหญ่โตเลื่องลือไปทั้งยุทธภพ แต่บุรุษผู้อยู่ใต้หนึ่งคนอยู่เหนือคนนับหมื่นผู้นี้กลับยอมศิโรราบให้สตรีสองนาง หนึ่งคือภรรยา หนึ่งคือลูกสาว เหตุผลก็ไม่ใช่อื่นใดนอกเสียจาก "ความรัก" เอี้ยเซียวพ่ายแพ้อย่างหมดรูป แต่เป็นความพ่ายแพ้ที่สะท้อนถึงจิตใจอันยิ่งใหญ่ของบุรุษและนั่นก็ทำให้เรื่องราวของทูตซ้ายนาม "เอี้ยเซียว" ผู้นี้เป็นที่ตราตรึงมิรู้ลืม