เนื้อเรื่อง
ภายหลังจากอ๋องแคว้นเย่ว์สิ้นพระชนม์ โกวเจี้ยนผู้เป็นโอรสจึงขึ้นดำรงตำแหน่งอ๋องแทน ขณะเดียวกันแคว้นอู๋คิดว่านี่เป็นโอกาสดีที่แคว้นเย่ว์กำลังเสียขวัญจึงเข้าโจมดีแคว้นเย่ว์แต่ต้องพ่ายแพ้ "เหลลู่" (เฮ่อหลี่) อ๋องแคว้นอู๋ต้องเร่งถอยทัพหนีและพลาดท่าจนสิ้นพระชนม์ "ฟูชา" ผู้เป็นโอรสจึงขึ้นเป็นอ๋องพร้อมแบกรับหน้าที่สำคัญในการแก้แค้นให้พระบิดา
เวลาล่วงเลยมากว่าสามปีหลังจากโกวเจี้ยนนำทัพเข้าตีแคว้นอู๋สำเร็จ ทว่าความทะเยอทะยานของโกวเจี้ยนยังคงไม่สิ้นสุด เขาตัดสินใจทำศึกอีกครั้งโดยไม่ฟังคำคัดค้านของ "ฟ้านหลี่" และเหล่าขุนนางที่ไม่เห็นด้วย ผลจากความบุ่มบ่ามนั้นเองทำให้แคว้นเย่ว์พ่ายแพ้ต่อแคว้นอู๋อย่างราบคาบ โกวเจี้ยนต้องยอมรับความอัปยศโดยการยอมเป็นเชลยในแคว้นอู๋ตามคำแนะนำของฟ้านหลี่
เพื่อสนองความเคียดแค้นที่สั่งสมมานมนานโดยไม่ฟังคำทัดทานของ "อู่จื่อซี" ขุนนางผู้ซื่อสัตย์ที่มองแผนการร้ายของฟ้านหลี่ออกอย่างทะลุปรุโปร่ง ฟูชาได้พาตัวโกวเจี้ยนกลับไปยังแคว้นอู๋เพื่อเหยียดหยามศักดิ์ศรีโดยการให้โกวเจี้ยนไปเป็นทาสในคอกม้าและให้กราบสุสานของอ๋องอู๋องค์ก่อนที่ต้องตายเพราะโกวเจี้ยนเป็นตัวการ
แม้จะระทมขมขื่นแต่โกวเจี้ยนจำต้องทำเพื่อประชาชนที่ยังศรัทธาในตัวเขาและเพื่อการกอบกู้แคว้นเย่ว์ให้กลับมาเกรียงไกรอีกครั้ง ประกอบกับการติดสินบนของ "เหวินจ้ง" ต่อ "ป๋อพี" ขุนนางโลภมากจนกระทั่งฟูชาเกิดความไว้วางใจและปล่อยให้โกวเจี้ยนกลับไปยังแคว้นเย่ว์
แผนการของฟ้านหลี่เป็นไปอย่างราบรื่น แม้จะต้นขมขื่นในการส่ง "ไซซี" คนรักไปให้ฟูชาแต่ผลลัพธ์ที่ออกมาก็ถือว่าคุ้มค่าเมื่อฟูชาหลงใหลในสุรานารีโดยไม่สนใจสถานการณ์บ้านเมือง ระดมทรัพย์สินสร้างหอต่างๆขึ้นตามคำขอของไซซีจนการเงินขาดสภาพคล่อง คำตักเตือนที่จริงใจของอู่จื่อซีผู้เป็นอาจารย์บัดนี้กลายเป็นการขัดใจจนกระทั่งฟูชาประทานกระบี่ให้อู่จื่อซีฆ่าตัวตาย
ฟูชาผู้หยิ่งทระนงในความสามารถของตนและคิดว่ามีมือขวาอย่างฟ้านหลี่คิดจะเป็นใหญ่เหนือแคว้นทั้งหลายจึงเดินทางไปหมายจะชิงตำแหน่งจ้าวแห่งจ้าวแคว้นจากจิ้นอ๋อง ฟ้านหลี่ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของตามสัญญาที่ให้ไว้ทำให้ฟูชาก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งจ้าวแห่งจ้าวแคว้นได้สำเร็จ
ขณะเดียวกันโกวเจี้ยนที่เฝ้าคอยเวลาจึงฉวยโอกาสที่ทัพใหญ่อู๋ไม่อยู่ตลบหลังเข้าตีแคว้นอู๋และได้รับชัยชนะ ฟูชาแม้จะได้ตำแหน่งจ้าวแห่งจ้าวแคว้นมาครองแต่กลับไม่มีสง่าราศีดังแต่ก่อน ฟ้านหลี่เห็นแก่ความสัมพันธ์อันดีที่เคยมีแก่ฟูชาจึงแนะนำให้ฟูชาใช้อำนาจที่มีสั่งให้แคว้นต่างๆเฉือนพื้นที่เพื่อสร้างแค้นอู๋แห่งใหม่ขึ้น แต่ฟูชาไม่ต้องการเช่นนั้นจึงรีบยกทัพกลับแคว้นอู๋ซึ่งมันสายไปเสียแล้วเพราะโกวเจี้ยนได้ยึดครองแคว้นอู๋เรียบร้อยแล้ว ฟูชาที่ตกอยู่ในสภาพจนตรอกจึงลงมือปลิดชีพตนเอง โกวเจี้ยนจึงล้างความอัปยศที่ผ่านมาได้สำเร็จ
ภายหลังโกวเจี้ยนกลับมามีอำนาจ ฟ้านหลี่เตือนเหวินจ้งก่อนที่จะหายไปกับไซซีว่าให้เหวินจ้งถอนตัวเสียแต่เหวินจ้งไม่เชื่อและยังคงอยู่รับใช้โกวเจี้ยนผู้เป็นนาย หลายปีต่อมาโกวเจี้ยนได้ปรักปรำและสังหารเหล่าขุนนางที่รู้เรื่องว่าตนเองเคยเป็นเชลยแคว้นอู๋ เหวินจ้งรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ไม่เชื่อฟังคำของฟ้านหลี่จนโกวเจี้ยนประทานให้เหวินจ้งฆ่าตัวตาย
โกวเจี้ยนที่ยังไม่สิ้นความทะเยอทะยานส่งคนออกตามหาร่องรอยของฟ้านหลี่แต่ก็ไม่เป็นผล (บางตำรากล่าวว่าฟ้านหลี่หลบไปอยู่อย่างสงบกับไซซีที่ทะเลสาบซีหู บางแห่งกล่าวว่าฟ้านหลี่ทำการค้าจนร่ำรวย) ต่อมาจึงดำเนินตามเส้นทางของฟูชาในการชิงตำแหน่งจ้าวแห่งจ้าวแคว้นส่งผลให้หลายปีต่อมาแคว้นเย่ว์ก็ถึงจุดจบและเป็นการสิ้นสุดของยุคชุนชิว