จุดเด่นของภาพยนตร์เกาหลีนั้นส่วนหนึ่งก็คือเรื่องของความรักซึ่งบ่อยครั้งที่เราจะได้เห็นความโอเวอร์เกินธรรมชาติไปแต่เราเชื่อเหลือเกินว่าคนที่เคยดูภาพยนตร์เรื่องนี้จะยังคงประทับใจทุกครั้งที่นึกถึงความรักของคนสองรุ่นที่แม้จะมีอุปสรรคเข้ามาขัดขวางแต่ก็มิอาจขีดกั้นความรักอันแรงกล้าที่มีให้แก่กัน
ความรักรุ่นพ่อแม่
ย้อนกลับไปในฤดูร้อนปี 1968 “จุนฮา” ไปเที่ยวบ้านลุงในชนบทและได้พบกับ “จูฮี” หญิงสาวที่ถูกหมั้นหมายกับชายอื่นเอาไว้แล้ว แม้จะเพิ่งพบกันแต่สำหรับทั้งสองคนนั่นคือรักแรกพบและได้สานต่อความสัมพันธ์โดยไม่มีใครรู้ ฤดูร้อนยังไม่ทันจบทั้งสองต้องแยกจากกันจนกระทั่งมาพบกันอีกครั้งในกรุงโซล เส้นทางของจุนฮากับจูฮีนั้นเหมือนจะไปได้ด้วยดีแต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์หลายอย่างทำให้จุนฮาสมัครเข้าร่วมกองทัพและต้องจากกันอีกครั้งโดยจูฮีได้มอบสร้อยเงินให้จุนฮาเก็บเอาไว้แล้วนำมาคืนเธอ
ความรักรุ่นลูก
กลับเข้ามาสู่ความรักในยุคปัจจุบันหรือก็คือรุ่นลูกกันบ้าง ความรักอันบริสุทธิ์ของสาว “จีแฮ” ที่มีต่อ “ซางมิน” หนุ่มหล่อแห่งชมรมละครเวทีนั้นยากที่จะเปิดเผยได้เพราะซางมินคือชายในฝันของเพื่อนสนิทของเธอ จีแฮจำต้องเก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้ขณะที่ฝ่ายซางมินก็รู้สึกรักในตัวจีแฮเช่นกันแต่ก็ไม่สามารถเปิดใจเธอได้ ความรักที่ดูสิ้นหวังนี้กลับถูกขีดให้เห็นเส้นทางเมื่อจีแฮได้พบกับสมุดบันทึกและจดหมายของแม่ (จูฮี) เธอจึงใช้เวลาอ่านมันอย่างจริงจังโดยไม่รู้เลยว่าเรื่องราวในบันทึกนั้นจะเป็นสิ่งที่เชื่อมความสัมพันธ์ของเธอกับซางมินให้แนบแน่นเข้าไปอีก
ฉากคลาสสิก
ความรักของคนสองรุ่นนั้นมีความประทับใจให้เห็นอยู่หลายฉากด้วยกัน แต่หากจะต้องเลือกว่าฉากไหนเป็นไฮไลท์ของเรื่องนี้ก็ขอยกให้กับฉากการกลับมาพบกันอีกครั้งของจุนฮากับจูฮีโดยมีเจ้าเด็กจอมซนเป็นตัวการที่ทำให้รู้ความจริงว่าจุนฮานั้นตาบอด
เพลงประกอบ
นอกจากการดำเนินเรื่องที่ซาบซึ้งตรึงใจแล้ว สิ่งที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยสำหรับเรื่องนี้ก็คือเพลงประกอบหลายๆเพลงซึ่งล้วนแล้วแต่มีท่วงทำนองที่ทำให้ต้องคล้อยตามแม้จะฟังภาษาเกาหลีไม่ออกก็ยังสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ถูกถ่ายทอดออกมาโดยเราขอแนะนำให้ลองหาฟังกันให้ได้